Το παρόν πρωτοδημοσιεύθηκε στο The TOC στις 29.09.23
Το 2023 είχαμε ήδη δύο εκλογικές αναμετρήσεις σε εθνικό επίπεδο, τον Μάιο και τον Ιούνιο, και μόλις είχαμε και τους δύο γύρους των εσωκομματικών εκλογών στον ΣΥΡΙΖΑ. Και σε λιγότερες από δύο εβδομάδες θα έχουμε εκλογές για Δήμους και Περιφέρειες.
Όλοι έχουμε δει τα memes που διακωμωδούν το ότι η μισή Ελλάδα είναι σε αυτές τις εκλογές υποψήφια. Όντως, άλλαξε ο νόμος και αυξήθηκε πολύ ο αριθμός των υποψηφίων. Για παράδειγμα, στο Δήμο Αθηναίων, στον συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά» του Κώστα Μπακογιάννη είμαστε 108 υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και περίπου 36 υποψήφιοι διαμερισματικοί σύμβουλοι επί 7 κοινοτικά διαμερίσματα. Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες παρατάξεις, ενώ δίπλα θα υπάρχει και η κάλπη για τις περιφερειακές εκλογές.
Με άλλα λόγια, ένας Αθηναίος ψηφοφόρος καλείται να μελετήσει περισσότερα από 500-600 βιογραφικά προτού επιλέξει πού θα βάλει τον σταυρό του. Αυτό απαιτεί χρόνο και κόπο. Αλλά είναι σημαντικό!
Η τοπική αυτοδιοίκηση, τόσο ο Δήμος όσο και η Περιφέρεια, διαδραματίζουν κομβικό ρόλο σε επίπεδο υποδομών, έργων, διαχείρισης, σε ένα ευρύ πεδίο, από την υγεία μέχρι την εκπαίδευση και από την κοινωνική μέριμνα μέχρι τον πολιτισμό, συν φυσικά τη διαχείριση της καθημερινότητας η οποία επηρεάζει άμεσα την ποιότητα ζωής. Ο ρόλος τους θα ενισχύεται όσο θα περνάει ο καιρός, δεν θα μικραίνει.
Αλλά, ενώ προστίθενται αρμοδιότητες, ενώ οι ΟΤΑ καλούνται να χειριστούν όλο και πιο σύνθετα έργα και κρίσεις, η διαχειριστική τους ικανότητα παραμένει περιορισμένη και αυτό συνδέεται και με το πολιτικό προσωπικό.
Κι εδώ μπαίνουν στην εξίσωση οι εκλογές και ο ρόλος του κάθε ψηφοφόρου.
Οι Δήμοι δεν είναι πια αυτό που θυμόμαστε. Σκεφτείτε ότι ο Δήμος Αθηναίων έχει πλέον προϋπολογισμό που ξεπερνάει το ένα δισεκατομμύριο ευρώ. Διεκδικεί πόρους απευθείας από την ΕΕ, εκπονεί δικά του μεγάλα και σύνθετα τεχνικά έργα, και οφείλει πλέον να έχει ολοκληρωμένο όραμα και στρατηγική για ένα ευρύτατο χαρτοφυλάκιο. Με άλλα λόγια, ο ρόλος του Δήμου αλλάζει, μεγαλώνει, εξελίσσεται. Μήπως λοιπόν πρέπει να αλλάξει και ο τρόπος που ψηφίζουμε;
Θέλουμε να ψηφίσουμε αυτόν/αυτήν που θα βάλουμε σαν βύσμα για να βρει το παιδί μας θέση στον δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό ή αυτόν/αυτήν που θα φροντίσει να δημιουργηθούν νέοι σταθμοί;
Θέλουμε αυτόν/αυτήν που θα πάρει τηλέφωνο για να μας δει ο γιατρός κατά προτεραιότητα και ας είναι άλλοι 100 μπροστά μας, ή αυτόν/αυτήν που θα σχεδιάσει και θα υλοποιήσει δημόσιες ιατρικές δομές υψηλής ποιότητας και αποτελεσματικότητας για όλους;
Θέλουμε αυτόν/αυτήν που θα μας σβήσει την κλήση ή αυτόν/αυτήν που θα σχεδιάσει ένα βιώσιμο σχέδιο αστικής κινητικότητας;
Θέλουμε αυτόν/αυτήν που θα μας βρει εισιτήριο για μια παράσταση ή αυτόν/αυτήν που θα φροντίσει ο πολιτισμός να είναι προσβάσιμος σε όλους;
Και ο κατάλογος συνεχίζεται.
Τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια υπηρέτησα τη χώρα μας αρχικά ως Γενικός Γραμματέας και στη συνέχεια ως Υφυπουργός Πολιτισμού. Αυτά τα τέσσερα χρόνια σχεδιάσαμε και υλοποιήσαμε πολλά, στην Αθήνα και σε ολόκληρη τη χώρα. Πολιτικές για τα εργασιακά του κλάδου, στρατηγικές για την αναβίωση της χειροτεχνίας, καινοτόμα προγράμματα όπως η πολιτιστική συνταγογράφηση, υποδομές όπως το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, χρηματοδοτικά εργαλεία για τους Έλληνες δημιουργούς, φέραμε μισό δις ευρώ περίπου για τον σύγχρονο πολιτισμό από το Ταμείο Ανάκαμψης και πολλά άλλα.
Όμως, οφείλω να πω ότι είναι και πολλά αυτά που δεν έκανα. Είπα πολλά όχι. Όχι σε εκδουλεύσεις, όχι σε μεγαλεπήβολα, κοστοβόρα και μη βιώσιμα σχέδια, όχι σε δαπάνες χωρίς πρόγραμμα, μελέτη, απτό αποτέλεσμα και όφελος για τους πολίτες. Τα όχι δεν σε κάνουν δημοφιλή. Θυμάμαι τον πατέρα μιας κοπέλας που ήθελε να διοριστεί κάπου χωρίς να έχει τα απαιτούμενα προσόντα να φωνάζει «από το δικό μου το παιδί θα ξεκινήσεις την αξιοκρατία;». Έχασα έναν ψηφοφόρο εκείνη την ημέρα, μπορεί και περισσότερους, αν έχει μεγάλο σόι. Έχασα την ευκαιρία οικοδόμησης μιας πελατειακής σχέσης που θα μπορούσα να εξαργυρώσω αργότερα. Ε και;
Πλέον ζητώ την ψήφο σας στο Δήμο Αθηναίων με τον συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά» του Κώστα Μπακογιάννη. Δεσμεύομαι ότι θα εργαστώ με αφετηρία τις ίδιες αρχές που είχα και στο Υπουργείο Πολιτισμού, και φυσικά φέρνοντας μαζί την εμπειρία από την κυβερνητική μου θητεία και από 20 επιτυχημένα χρόνια στον ιδιωτικό τομέα, τις γνώσεις μου, την εργασιομανία μου, το όραμά μου και την ικανότητά μου να το υλοποιώ. Και αυτό το όραμα αφορά τους πολλούς, όχι τον έναν.
Καλή ψήφο!